Carcassona es una vila ben antica: lo nom es citat da Plini lo Vielh ental I sècle av.C., mas lhi insediaments de la vila auta, la Ciutat, son antics almenc de 2500 ans. En efèct Carcassona se tròba sus un’importanta via de passatge entre lo Mediterrani e l’Atlàntic. En època romana foguet un oppidum e auguet un grand desvolopament a partir da l’època carolíngia. Lo fèu foguet tengut fins al XIII sècle dai visconts de Trencavel. L’adesion al catarisme foguet ben fòrt e ental 1209 la vila foguet butaa dessot sètge da Simon de Monfort, durant la crosada còntra lhi Albigés. Decò Carcassona se rendet per set e ental 1224 foguet annexaa ai dominis reals. Ental 1240 Raimond de Trencavel foguet a cap d’una revòlta di citadins, per reprímer la quala Loís IX meiret la populacion de la vila auta al plan, ente faguet conscruïr la Bastide, sus la riba manchina de l’Aude. Encara encuei la vila vanta dui preciós centres istòrics: la Ciutat es un grandiós exèmple de citadèla fortificaa, en part objèct de reconstruccion ental sècle XIX da l’arquitèct Eugène Viollet-le-Duc. Garda una part des muralhas e de tors d’èòca gallo-romana, una seconda encencha de murs medievals, lo chastèl di contes e la basílica de Saint-Nazaire (XI-XIII sècle) en estil romànic e gòtic. Lo complèx de la citadèla es inscrich dins la lista dal Patrimòni de l’Umanitat de l’Unesco.